Vanavond met Ineke naar het concert geweest van het N.F.O. Het was het tweede concert in de Beethoven-cyclus van dit seizoen. Een cyclus die altijd druk wordt bezocht en ook vanavond dus een uitverkochte zaal. Het eerste van de vier concerten heb ik niet bijgewoond i.v.m. m'n reis naar Londen.
De leiding was in handen van Zsolt Deaky die meteen los ging met de Ouverture Leonore nr .3 die toch niet zo geschikt was voor Beethoven's enige opera Fidelio. Er zijn nog twee ouvertures die de componist niet heeft gebruikt en dat brengt het totaal op drie. Een goeie uitvoering echter zonder glans of opvallende momenten, gewoon een doorsnee uitvoering van deze muziek. Misschien is er als dirigent ook weinig eer aan te behalen, dat weet ik niet. Net als het wat op 'dreef' komt, is het alweer voorbij.
Toen kwam de solist van deze avond: Rob van Deinse. Ineke die eigenlijk de trein had moeten nemen naar Zetten, was speciaal in Groningen gebleven om haar vroegere leraar te zien spelen in het tweede pianoconcert van Beethoven. Wat trouwens geen denderend concert werd. Hij speelt muzikaal en dat is meteen de reden dat -ie er aantal keren duidelijk naast zat. De man wil te veel en te snel en dat betekent slordigheid. Het is de vraag of het publiek achterin de zaal wel alles duidelijk hebben gehoord want het toucher van Van Deinse is nogal zacht. Pas in het derde deel kwam de solist enigszins in balans en konden we spreken van een uitstekende vertolking. De samenwerking met de dirigent was opvallend slecht. Toen Van Deinse met de cadens wilde beginnen, hielden de strijkers te lang aan en gaven hem nauwelijks ruimte. De zo gewilde Beethoven-lyriek ging hierdoor volkomen de mist in.
In de pauze zijn we even naar Van Deinse gegaan om hem te feliciteren. Daarna ben ik huiswaarts gelopen en heb de 'Pastorale' niet gehoord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten