Naar de kleine zaal geweest vanavond voor een optreden van de Deutsche Bachsolisten o.l.v. Helmut Winschermann en Max van Egmond als bariton. De 'moderne' uitvoeringspraktijk van de werken van Bach dat tegenwoordig zo gebruikelijk is, is bij dit ensemble ver te zoeken. De muziek wordt 'zoetjes' gebracht en dat irriteert op den duur, reden voor mij om het perceel in de pauze te verlaten want het was niet meer te harden. Het gedoe om de authenticiteit van Bach en de trivialiteit die dit (soms) met zich meebrengt bij de uitvoerenden is discutabel maar de manier waarop Winschermann en zijn trawanten de boel op het podium brengen, is tenhemelschreiend. Hoe kan men in deze tijd verwachten volle zalen te trekken met een dergelijk geijkt programma als dat van hedenavond? Een programma met uitsluitend Bach vereist, zeker als de bekende werken worden gespeeld, een frisse aanpak en een uitvoering die de bezoeker op z'n plaats houdt en nieuwsgierig naar wat nog meer komen gaat. Men opende met delen uit 'Die Kunst der Fuge' wat op zich mooi was omdat je het zelden hoor voor een strijkersensemble - immers wordt met meesttijds gespeeld op een solo instrument als klavecimbel, orgel en zelfs piano - en dat bleek achteraf het hoogtepunt van deze korte avond.
Daarna Van Egmond is de cantate "Ich habe genug" die ik al vele malen heb gehoord met Fischer-Dieskau op een plaatopname. Dus was ik benieuwd hoe de solist van vanavond het er van af zou brengen en gezegd moet worden: goed. Zijn stem wordt steeds fraaier maar ook hier werd deze overschaduwd door de beroerde begeleiding. Het is alsof de D. Bachsolisten er geen zin in hadden want het klonk allemaal vreselijk steriel en obligaat. Snel vergeten dit concert.
In de pauze heb ik even gekeken naar de expositie van boeken uit de collectie van Jan Kooistra in Leek. Werkelijk een prachtige verzameling, echt ongelooflijk. Hij verzamelt hoofdzakelijk Duitse bibliofiele uitgaven en die zijn stuk voor stuk jaloersmakend mooi. Kooistra is een rare overspannen man die zijn verzamelwoede niet in de hand heeft want hij lijdt er onder dat-ie bepaalde titels mist en je zou zeggen het zijn maar boeken maar dat kan hij niet, relativeren komt in zijn (woorden-)boek niet voor. Vreemd dat je zo behept raakt met De Dingen dat het je leven bepaalt en geen oog meer hebt voor andere zaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten