zaterdag 8 oktober 2016

Woensdag 28 september 1977

Vanavond met Koert naar het concert geweest. Het is toch wel een lieve jongen maar ik ben op mijn hoede en vecht er tegen niet te dol en te verliefd te worden want hij vertrekt zaterdag naar Amsterdam en liefde-op-afstand wordt meestal niks dus kalm aan. Kost me wel moeite maar goed, het is niet anders.
Het concert opende met een matte uitvoering (hoe kan het ook anders onder SoeKarajan...) van Ravel's 'Le Tombeau de Couperin'. De muziek, zo leek het, wilde maar niet op gang komen maar misschien lag dat ook wel aan mijn stemming die niet al te denderend was want ik word gevoelsmatig heen en weer geslingerd en weet niet wat te doen. Moet ik het van de daken schreeuwen of rustig blijven en hem laten vertrekken zonder gedoe. Hoe romantisch maar tegelijkertijd pijnlijk.
De solist van vanavond was Yuval Yaron. Een jonge violist die het concert van Mendelssohn ongelooflijk mooi en glanzend speelde. Vooral het overbekende derde deel speelde hij begeesterend en we waren beide onder de indruk van deze man. Koert is nogal gesteld op dit vioolconcert (schafte inmiddels een LP aan maar wie het daarop uitvoert...?) en was vanavond erg enthousiast over de gehoorde uitvoering. We zaten weer vooraan en konden dus mooi de bewegingen van de solist zien.
Het publiek reageerde ook uitgelaten en dwong door een luid applaus een toegift af. Het was Bach uit een partita voor viool-solo maar welke weet ik zo niet.
Na de pauze (handtekening natuurlijk gehaald) muziek waar Koert ook helemaal gek van is, n.l. 'Scheherazade' van Rimsky-Korsakoff. Ik vind het georganiseerde herrie, oppervlakkig en zeurderig. Maar hij genoot volop en beiden hebben we 'mee-gedirigeerd' dat de woede opwekte bij een meisje dat achter ons zat want die zei wel zeer duidelijk "willen jullie nu 'ns ophouden?". Dat deden we natuurlijk niet (kom nou zeg) en toen had ze de neiging om Koert aan te vallen.
Later hoorde in van mijn lieverd dat ze een geflipte danseres was en haar jaloezie niet kon bedwingen. Tis te hopen dat dit soort mensen heel erg snel een pijnlijke dood sterft dan zijn we daar ook weer van af. Koert danst trouwens uitstekend. Hij gaat bij het I.F.D. in Amsterdam dansen en dan heb je toch wel iets in je mars.
Na het concert zijn we naar Ineke gegaan en hebben daar wat thee en sherry gedronken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten