Met Jan Meyling naar de Kleine Zaal geweest voor een pianorecital dat gegeven werd door Michel Block. Die in het geheel niet overtuigde. Hij begon met een bewerking van Liszt van een prelude en fuga van de grote J. S. Bach. Handenvol werk voor een pianist en niet te vergeten veel pedaalwerk. Metalige bijklanken volop dank zij het linkerpedaal. Een brei, dat werd het. Ik vind Liszt niks aan.
Schumann werd niet veel beter: ongenuanceerd spel. 'Bunte Blatter' door Block vrijwel zonder oponthoud als een cyclus gespeeld, hoewel deze bundel niet die mate van samenhang bezit en het aantal korte stukken eigenlijk ook iets te groot is voor een integrale uitvoering. Het springen van de hak op de tak kan de luisteraar voor dezelfde concentratieproblemen stellen als een liederenrecital. Maar de pianist had er geen enkele moeite mee: hij speelde elk stuk geconcentreerd, met een grote affiniteit voor de romantische inslag van Schumann. Toch bleef het ongenuanceerd en op den duur vermoeiend.
In de pauze een handtekening gehaald en moet er bij zeggen dat dit meer een automatisme was dan uit waardering want ik vond het spel matig. Dat bleek ook meteen weer in het werk van Liszt dat na de pauze werd gespeeld. Goh wat een oeverloos getingeltangel maar dat ligt niet alleen aan Block maar vooral aan die vreselijke Liszt. Maar goed, enigszins bekomen van dit kabaal kregen we even later de sonate nr. 10 opus 70 van Skriabin dat als enige vanavond indruk maakte. De ietwat geëxalteerde uitersten van Skriabin met zijn klankkleurmagie bracht Block subliem naar voren: grillig, abrupt soms, virtuoos en dat alles volstrekt beheerst zonder een spoor van overspannenheid en een goede toonvorming. Hier kwam eindelijk de 'ware' pianist naar voren - in toucher, in dynamiek, in timing.
Het laatste onderdeel was 'L'Isle Joyeuse' van Debussy. Ook Debussy, met zijn geleidelijk opgebouwde climax, klonk moeiteloos en poetisch zonder omhaal.
Block speelde twee toegiften. Bach en de 'Valse romantique' van Deodat de Severac (?). Geen idee wie dat is maar daar komen we misschien later nog wel 'ns achter.
Na afloop zijn Jan en ik naar De Blauwe Engel gegaan en hebben daar een aantal glazen wijn gedronken. De zwoele romanticus vertelde dat hij een 14-jarige Ganymedes op een zgn. hospiteertocht had ontmoet. Mijn God, als dat maar goed afloopt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten