Een concert van het N.F.O. onder leiding van Charles de Wolff. Ze hadden het programma omgegooid vanwege ziekte in de gelederen en daarom werd er begonnen met het vierde Brandenburgs Concert van Bach i.p.v. en kwam 'Le chant du rossignol' van Strawinsky te vervallen.
Men speelde goed, de fluitisten waren op dreef en Jacques Meijer op de viool niet minder. Een beter keuze 'ter vervanging' had men niet kunnen maken. Bach is altijd en eeuwig goed dus dat is geen punt.
Daarna kwam Koos Verheul op het podium met het fluitconcert van Mozart. Erg goed ondanks de eentonigheid van dit werk. Typische muziek om op te dansen wanneer een eenvoudig mens ingedronken is. Je moet het niet te vaak horen want dan verveeld het snel.
Na de pauze het Rondo voor fluit en orkest. Ook hier speelde Verheul voortreffelijk en er kwam zowaar een glimlach op z'n gezicht toen de goed gevulde zaal een stevig applaus liet horen na afloop.
Tot slot een uitvoering van Variaties over het koraal "Von Himmelhoch da komm ich her" van Bach/Strawinsky. Goed geïnstrumenteerd, fraaie solopartijen, prima koor maar geen bal aan. Ik hou niet van die Rus en het wil maar niet lukken om er wel van te houden.
Na het concert ben ik naar het ouderlijk huis gefietst en mijn vader te feliciteren met zijn 54ste verjaardag. De familie was aanwezig en het ging weer gezellig over drank, drugs, Surinamers, voetballen en wat verder ter tafel kwam. Ouderwetse lol met andere woorden.
Vreselijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten