vrijdag 8 juli 2016

Woensdag 16 februari 1977

Naar de Grote Zaal geweest van De Oosterpoort voor een gast-concert door het Frysk Orkest. Geen N.F.O. ditkeer maar het orkest uit Friesland dat hopelijk ooit mijn 'heitelan' wordt. Niet dat ik nou zo dol ben op die Friezen en hun rare taaltje, maar Sybren heeft gesolliciteerd als directeur van de Provinciale en Buma bibliotheek in Leeuwarden dus er zit een dikke kans in dat we verhuizen naar de Friese hoofdstad en dat heeft als voornaamste voordeel dat ik hier tenminste weg ben want ben al jaren zat van Groningen. Nu maar hopen dat-ie de functie krijgt!
Genoeg hierover.
Men begon het concert met een werk van de Tsjech Oldrich Flosman die, wat mij betreft, het beste in z'n geboorteland voet aan de grond moet zien te krijgen want in deze contreien lukt het voor geen meter. Het is nietszeggende oervervelende 'muziek', zielloos en stuitend simpel. Voor de blazers is het misschien nog te pruimen maar voor de luisteraar is het niet om aan te horen. In de pauze hoorde ik van de alt-violist Rien (een vriend van Cor Elserman) dat de man een zeer felle communist is en tijdens de repetities daarover begon te mekkeren. Er werd beschaafd tegen geprotesteerd door de h.h. musici maar Flosman was niet te stoppen vertelde de alt-violist. Zo hoor je nog eens wat.
Wanneer Mozart 'slechte' of 'minder slechte' werken geschreven zou hebben, dan komen de drie divertimenti KV 136-138 daarvoor beslist in aanmerking. Het orkest speelde vanavond de laatste (KV 138 dus) en er was niets aan. Slap en sloom van voordracht, onevenwichtig uitgevoerd en allerminst gaaf van afwerking. De blazers en slagwerkers deden het, op wat glijerige loopjes na, ietsjes beter maar over het algemeen genomen was de uitvoering beroerd en de compositie niet veel beter. Onder leiding van die speelgoedpop Fackler was het sowieso niet erg inspirerend allemaal dus het kan ook aan de dirigent en musici hebben gelegen dat dit zo'n bloedeloos werk bleek.
Neen Mozart is gaaf en heerlijk meesttijds maar dit was waardeloos. Snel vergeten.
Het publiek - dat slechts uit 400/500 man bestond - reageerde zeer lauw, alsof men geen zin had. Dat bleek ook bij de uitvoering van de prachtige Vier letzte Lieder van Strauss dat het hoogtepunt van de avond had moeten worden maar het niet werd. De sopraan Maria Dornya werd vrijwel voortdurend overstemd door het orkest en dat geteld bij de slechte articulatie van de zangeres, werd het een desastreuze 'opvoering'. Op zich is de stem van Dornya meer dan royaal genoeg en is bovendien zeer stralend en rijk aan kleurnuances maar men moest gissen wat zij zong (de teksten waren in andere volgorde in het programmablad afgedrukt).
Toen ze opkwam en voor het publiek een buiging maakte, zag ik haar opvallend witte benen. Ik zat natuurlijk weer vooraan dus dan zie je nog 'ns wat, Ik hoorde later van Ineke dat achterin de zaal de teksten nauwelijks waren te verstaan want dat het orkest zo hard speelde. Wat mij wel irriteerde was het tremolo in haar stem (wat ik duidelijk hoorde want zat immers voor in de zaal) en dat voortdurend. Deed me denken aan Ferrier die ook zo'n trillend geluid voortbracht, vreselijk!
Ze kwam na een matig applausje een keer terug en het publiek stopte met klappen toen ze nog niet eens het podium had verlaten. Dat zegt genoeg. Pijnlijk.
In de pauze nog even geklets met Rien en toen huiswaarts gegaan. Berlioz' meesterwerk Symphonie fantastique heb ik niet gehoord. Ik las zojuist dat Renske Koning het een 'slordige en onbeheerste uitvoering vond' dus heb niks gemist. Dat Frysk Orkest is matig, het N.F.O. is stukken beter en dat zeg ik zonder enige vorm van chauvinisme.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten