Heerlijk! Vanmiddag weer 'ns naar Amsterdam vertrokken om kwart over drie en ik was er om half zes met de onvolprezen NS. Had een uitnodiging gekregen van Peter Powell om een huisconcert bij te wonen zoals dat heet. Vanzelfsprekend heb ik de uitnodiging aangenomen en maar al te graag. Het pand aan de Keizersgracht 269 is bijzonder mooi en smaakvol ingericht. Het heeft een aparte muziekkamer waar met gemak 40 mensen inpassen want zo veel waren het er. Vreselijk volk trouwens, de een nog hautainer dan de ander maar daar hoefde ik Godzijdank geen woord mee te wisselen. Er was bediening, drie jongens die zorgvuldig waren uitgekozen door Peter (althans dat neem ik aan) waarvan er eentje met name opviel omdat hij zo charmant was. Ze waren alle drie om door een ringetje te halen (neen, dat bedoel ik niet) maar die ene kwam in aanmerking om ontelbare keren door de ring te halen. En die taak had ik volgaarne op me genomen want hij was werkelijk beeldschoon. Fraaie bewegingen, niet bestudeerd, maar heel natuurlijk. Een gratie en een charme waar ik steeds naar moest kijken en dat valt op een zeker moment op. Denk je dan maar dat was niet zo want het volk daar was te veel met zichzelf bezig. Gelukkig maar. Weet zijn naam niet en heb het ook niet gevraagd. Eens in de zoveel tijd kom je een jongen tegen die je niet uit je hoofd kunt zetten, dit was er zo een.
Het concert werd gegeven door Peter Bree, hobo en Johnathan Katz, piano. Van het programma waren Saint-Saens en Schumann de enige twee die te pruimen waren want de rest (Andriessen en een componist die Ehrlich heet), was niet om aan te horen. Laatstgenoemde had het werkje speciaal geschreven voor de hoboist maar dat maakte niet uit: het was een kwelling voor je oren.
Na afloop van het concert werd er in een andere kamer van het schitterende huis een drankje geserveerd en overheerlijke hapjes. De twee kerels van Galerie Siau waren ook komen opdagen. Verder waren er nog een aantal concertgangers blijven hangen en werd het toch nog gezellig. Die Siau-mensen wonen boven hun galerie en hebben een aanzienlijke collectie kunst maar allemaal van dat vervelende hyper-realisme. Ze nodigden iedereen uit de laatste borrel in hun huis te drinken en dat was geen probleem want ze wonen immers naast nummer 269 op de Keizersgracht.
Ben nu dan terug - vrijdag 15 april 1977 - net om kwart over twaalf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten