Zondag 30 november 1975

Het derde concert in de serie Z! Ineke en ik zijn vanochtend om half elf naar Amsterdam vertrokken voor dit concert waarop ik me erg verheugde. De laatste tijd ben ik nogal gesteld geraakt op de muziek van Maurice Ravel en vanmiddag werd zijn 'Valses nobles et sentimentales' uitgevoerd daterend uit de jaren 1911/12. Het Concertgebouworkest stond onder leiding van Kirill Kondrasjin en die combinatie staat natuurlijk garant voor een flitsende uitvoering maar de vonk sloeg bij mij niet over. Misschien moet je het werk vaker horen om het te waarderen.
Het Concertgebouworkest speelde hierna 'Iberia' van Claude Debussy. Ik had het nog niet eerder gehoord en dat gold voor alle werken vanmiddag. Het tweede deel 'Les parfums d la nuit'  is van zo'n verstilling en tederheid, dat ik - hoe vreemd misschien - moest denken aan de poëzie van goeie vriend Hans Warren. Binnenkort wil ik dit werk op de plaat hebben, moet nog even zien welke uitvoering. Ik denk dat Kondrasjin het niet heeft opgenomen maar dat weet ik niet zeker.
Na de pauze (ben niet naar de dirigentenkamer geweest voor een handtekening) de derde symfonie van Prokofjew. Ik ben erg dol op de pianoconcerten van de Rus en dat met name concert nr. 3. De contrasten zijn in deze symfonie opmerkelijk, dan weer enorme hoogten gevolgd door diepe baspartijen. Van het eerste deel was ik niet zo onder de indruk maar de resterende drie en dan in het bijzonder de korte finale zijn van een overweldigende schoonheid. Het concert barst van de vitaliteit en is van een bizarre verbeeldingskracht waarbij de vier delen onvoorspelbaar zijn. Ik moest denken aan een circus maar misschien is dit onterecht.
Het concertgebouw speelt onder Kondrasjin in februari '76 in onze stad en daar ga ik natuurlijk naar toe. De solist is dan Annie Fischer. Handtekeningen vragen is hier wat makkelijker. Jagers zijn hier minder dan in de hoofdstad. Maar het aanbod van concerten en recitals is hier ook minder. Wat dat betreft zou ik dolgraag in Amsterdam willen wonen maar ja......